Als ‘verbreding’ betekent dat het gaat om een uitbreiding van onze huidige gemeenschap, is het geen goed woord. Het gaat om andere vormen, denk ik.
Zonder pretenties, maar wel met een goed stuk zelfrespect, kunnen wij mensen heel wat bieden.
In de vorige bestuursperiode van onze prior generaal ben ik lid geweest van het Secretariaat voor de Leken. Toen wij voor de eerste vergadering bijeenkwamen in Rome, in januari 1991, werden we verwelkomd door de generaal, die ons o.a. als opdracht meegaf om een nieuwe structuur te vormen voor de leken die met onze Orde verbonden willen zijn. Want de oude vorm van de Derde Orde paste niet meer bij onze tijd.
Wij waren wat verlegen met die opdracht. Na enig overleg hebben we maar besloten om te beginnen bij wat voor ons het begin was: de Mensen om wie het ging. Zij zouden voor ons het uitgangspunt zijn, zo spraken we af. En een structuur zouden we wel vinden, samen met hen, en in geen geval zonder hen. Wat wij enkele jaren geleden in het Secretariaat voor de Leken. als uitgangspunt hebben gekozen, geldt voor mij nog altijd: het gaat om hén, om de leken, en wij zijn het aan hen verplicht om hun vraag zo goed mogelijk te beant- woorden. Ze stellen die vraag niet voor niets aan ons. In een brief aan alle medebroeders hebben we dat in 1992 verwoord. Met betrekking tot de jongeren geldt hetzelfde. Zonder pretenties, maar wel met een goed stuk zelfrespect, kunnen wij mensen heel wat bieden. En er wordt om gevraagd.
Wim Sleddens
*de Analecta was het publicatieblad van de Augustijnen in Nederland. Dit blad is opgevolgd door Forum.